[polska wersja poniżej]

Magda Bielesz’s solo exhibition at the Museum of Pharmacy is a cross-section of themes. It is not a run-of-the-mill retrospective, though, and the venue is not a random one, either.

Illness and its situational environment, including the broader medical and pharmacological context, have become an important area of artistic interest, a guiding principle as well as the artist’s unique niche.

Plague, syphilis, cancer, AIDS, trauma. Definitions of these very terms open the thesis entitled The Impact of Illness on Art, which constitutes a portion of Magda Bielesz’s portfolio compiled towards the MA she obtained in 2002 from the Warsaw Academy of Fine Arts. With works by Frida Kahlo, Alina Szapocznikow, Rebecca Horn, and Katarzyna Kozyra as references, Magda has attempted to show the relationship between illness, its initial circumstances, and its generated experiences, and art. She took the opportunity to reference her own experiences, too, central to her artistic expression.

At the same time, she has reduced the formal component to a minimum, presenting characters and objects against a white background, devoid of context. Her works usually portray characters in motion, not fitting within the constraints of the canvas. On the contrary, the centrally placed items allude to games, physical fitness, and the artists’ former limitations thereof.

Anxiety and the resulting insecurity; unassociated anxiety; anxiety reflecting the trauma of the artist falling into the water as a child; anxiety caused by difficult pregnancies – first her sister’s, then her own; fear of loss, of losing her childhood, and fear of becoming an adult – all these constitute the leitmotif of this project, comprising paintings, drawings, sculptures and artist’s notes.

Here Magda Bielesz references fine arts, pop culture, games, fairy tales and toys. Art allows her to process important and dangerous experiences. To cross boundaries she is unable to overcome in reality. She says she “feels safe among drugs” but actually she feels the safest holding a paintbrush in her hand.

The exhibition presents works from the last twenty years, since her graduation until today, where all these threads are intertwined. The museum showcases with their content, the Museum of Pharmacy’s permanent exhibition, becomes an essential element of the project, too. The story is completed with a trio of colors: yellow, red, and blue. They are a reference to a beach ball, an important motif/symbol in Magda Bielesz’s work, present in multiple contexts – as a reference to carefree childhood and the responsibility of being a mother. Each color has a specific meaning. They denote, in turn, reference to general themes, references to cultural themes, and personal stories.

Magda Bielesz is a painter, author of installations, art objects, drawings, and films. She is a graduate of the Faculty of Painting at the Academy of Fine Arts in Warsaw. In 2002 she defended her diploma at the Leon Tarasewicz Guest Studio. She has received several scholarships from the Minister of Culture and National Heritage. In 2019, she had an art residency at the Residencia Corazón art center in La Plata, Argentina. This residency resulted in Bielesz’s solo exhibition, Legend, about her ancestors’ links to South America. There, she created a nearly eight-meter-tall wool sculpture referencing her family relationships. That same year, the artist had her last solo exhibition, which closed just before the pandemic broke out (Rites of Transition. Board Games. at the Zachęta Project Room). Bielesz invited her son to work with her on the exhibition and discuss their mutual relationship. She is also an author of artistic and social projects in the urban space. Magda puts various themes against each other, such as childhood and motherhood, or health and illness. She loves to mend stories with her art. She believes that the role of artists is to change the world for the better and create opportunities for varied perceptions.

Bielesz often references personal themes, private areas, memories, dreams, and recollections. The motifs she uses are mainly drawn from her childhood and continuously processed by her imagination. Magda looks for common points and differences and expresses them in a distinctive, formal way, lending a metaphorical quality to her pieces. The most notable feature of her work is the exceptional clarity of her imagery. Her works can be found in private and public collections, including Zachęta — National Gallery of Art, National Museum in Gdańsk, Imago Mundi — Lucian Benetton Foundation, SONS Museum in Kruishoutem, Belgium, Museum of New Art in Detroit, and Museum of Contemporary Art in Istanbul. The artist lives and works in Warsaw.

Solowa wystawa Magdy Bielesz w Muzeum Farmacji to ekspozycja przekrojowa. Nie jest to jednak typowa retrospektywa, a miejsce, w którym się odbywa, nie jest przypadkowe. 

Choroba oraz sytuacje jej towarzyszące, w tym szerszy kontekst medyczny oraz farmakologiczny, stały się dla artystki ważnym obszarem zainteresowań, paradygmatem życia, a także sposobem pozycjonowania się w sztuce. 

Dżuma, kiła, rak, aids, trauma. Od wyjaśnienia tych terminów zaczyna się rozprawa Wpływ choroby na twórczość, która była częścią pracy dyplomowej Magdy Bielesz obronionej w 2002 roku w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Na przykładzie twórczości Fridy Kahlo, Aliny Szapocznikow, Rebekki Horn i Katarzyny Kozyry podjęła próbę wykazania zależności między chorobą, okolicznościami, w jakich do niej doszło, przeżyciami, które generuje, a twórczością. Przy okazji nawiązała do własnych doświadczeń, które w jej sztuce są kluczowe.

W tym samym czasie Bielesz zredukowała rozwiązania formalne, przedstawiając postaci i przedmioty na białym tle, pozbawionym kontekstu. Bohaterowie jej prac są najczęściej przedstawieni w ruchu, wychodzą poza obszar płótna. A centralnie ustawione obiekty nawiązują do gier i sprawności fizycznej, którą Magda miała ograniczoną. 

Lęk i związany z nim brak poczucia bezpieczeństwa. Lęk abstrakcyjny, lęk będący wyrazem traumy, jaką był upadek do wody w młodości, lęk spowodowany trudną ciążą – wpierw siostry, później własną, lęk przed stratą, w tym dzieciństwa, i przed dorosłością to lejtmotyw tego projektu, na który składają się obrazy, rysunki, rzeźby i notatki artystki.

Bielesz odwołuje się do kultury wysokiej, popkultury, gier, bajek i zabawek. Sztuka pozwala jej na przepracowanie ważnych i niebezpiecznych aspektów. Na przekraczanie granic, których nie jest w stanie pokonać w rzeczywistości. Mówi, że „wśród leków czuje się bezpiecznie”, a najpewniej wtedy, gdy trzyma w dłoni pędzel.

Na wystawie przedstawiono prace z ostatnich dwudziestu lat, od dyplomu do dziś, gdzie te wszystkie wątki przeplatają się między sobą i muzealnymi gablotami, których zawartość, stała ekspozycja, staje się istotnym elementem. Opowieść uzupełniają trzy kolory: żółty, czerwony i niebieski. Wykorzystanie ich jest nawiązaniem do piłki plażowej, ważnego motywu-symbolu w twórczości Magdy, który pojawia się w wielu kontekstach – nawiązaniach do beztroski dzieciństwa i odpowiedzialności w związku z bycia mamą. Kolorom nadałyśmy znaczenie. Kolejno oznaczają one: odwołanie do tematów ogólnych, nawiązania do wątków kulturowych i historie osobiste. 

Magda Bielesz jest malarką, autorką instalacji, obiektów, rysunków i filmów. Ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2002 roku obroniła dyplom w Gościnnej Pracowni Leona Tarasewicza. Kilkukrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2019 roku przebywała w centrum sztuki Residencia Corazón w La Placie w Argentynie. Efektem tej rezydencji była solowa wystawa Bielesz – Legenda, poświęcona relacjom jej przodków z Ameryką Południową. Tam powstała prawie ośmiometrowa rzeźba z wełny, odwołująca się do jej relacji rodzinnych. W tym samym roku artystka miała swoją ostatnią solową wystawę, która zamknęła się tuż przed wybuchem pandemii (Rytuały przejścia. Gry planszowe w Miejscu Projektów Zachęty). Do pracy nad nią Bielesz zaprosiła syna, by opowiedzieć o relacji między nimi. Jest autorką projektów artystycznych i społecznych w przestrzeni miejskiej. Konfrontuje ze sobą różne obszary, na przykład dzieciństwo z macierzyństwem czy zdrowie z chorobą. Swoją sztuką lubi naprawiać różne historie. Uważa, że rolą artystek i artystów jest zmiana świata na lepsze oraz stworzenie możliwości patrzenia na niego w różny sposób. 

Magda Bielesz często nawiązuje do wątków osobistych, obszarów prywatnych, pamięci, marzeń i wspomnień. Motywy, które wykorzystuje, czerpie głównie z dzieciństwa i przetwarza na bieżąco przez swoją wyobraźnię. Szuka punktów wspólnych i różnic, które wyraża w charakterystyczny, formalny sposób, sprawiając, że jej sztuka nabiera metaforycznego charakteru. Najbardziej znamienną cechą jej prac jest wyjątkowa klarowność obrazu. Znajdują się one w kolekcjach prywatnych i publicznych, między innymi Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Imago Mundi — fundacji Luciana Benettona, SONS Museum w Kruishoutem w Belgii, Museum of New Art w Detroit oraz Museum of Contemporary Art w Stambule. Artystka mieszka i pracuje w Warszawie.